روابط هند با روسیه همچنان پایدار است زیرا هر دو طرف به دنبال تعمیق روابط اقتصادی خود هستند. اما مسکو از زمان حمله به اوکراین به پکن نیز نزدیک شده است و این نگرانی‌های امنیت ملی مهمی را برای دهلی نو ایجاد می‌کند.

S. Jaishankar وزیر امور خارجه هند اخیراً گفت که این کشور آماده است تا مذاکرات تجارت آزاد با روسیه را از سر بگیرد.

او با توصیف این رابطه به عنوان “در میان ثابت ترین” ها در جهان گفت: “شرکت امروز ما موضوع توجه و اظهار نظر است، نه به این دلیل که تغییر کرده است، بلکه به این دلیل که تغییر نکرده است.”

معاون نخست وزیر دنیس مانتوروف در سفر به دهلی گفت که روسیه همچنین می خواهد گفتگوهای تجارت آزاد با هند را “تشدید” کند. مانتوروف همچنین وزیر بازرگانی مسکو است.

هارش وی. پنت، معاون مطالعات و سیاست خارجی در بنیاد تحقیقات آبزرور، دهلی نو، گفت: علیرغم نمایش همکاری اقتصادی، رهبران هند با دقت مراقب منزوی شدن روسیه و نزدیک شدن به «گوشه چین» هستند. اتاق فکر مبتنی بر

او به سی ان بی سی گفت: «موقعیت ضعیف و آسیب پذیر» روسیه و اتکای فزاینده به چین به دلایل اقتصادی و استراتژیک، قطعاً برای هند نگران کننده خواهد بود.

پانت خاطرنشان کرد: “به دلیل نزدیکی که بین پکن و مسکو شاهد هستیم، هر روز که می گذرد دشوارتر می شود.” فشار بر هند در حال افزایش است، مطمئناً دوست ندارد چنین اتفاقی بیفتد.

پانت افزود: دهلی نو تا حد امکان تلاش خواهد کرد تا از یک “ائتلاف یا محور روسیه و چین” بالقوه اجتناب کند. زیرا این پیامدهای گسترده ای خواهد داشت و سیاست خارجی و محاسبات استراتژیک هند را به طور اساسی تغییر می دهد.

سریرام چاولیا، رئیس دانشکده روابط بین‌الملل جیندال در دهلی نو، گفت: دلایل منافع ملی وجود دارد که «چرا هند به خرید نفت ارزان روسیه و تجارت با آنها ادامه می‌دهد، این FTA بخشی از آن است».

اما به نظر می رسد “این رابطه از یک شراکت استراتژیک بسیار با ارزش به یک مشارکت تجاری کاهش می یابد” و افزود که “آغوش فشرده تر مسکو از چین” نویدبخش نیازهای امنیت ملی هند نیست.

هند که ریاست فعلی گروه 20 را بر عهده دارد، هنوز روسیه را به دلیل تهاجم این کشور به اوکراین محکوم نکرده است.

در آخرین دکترین سیاست خارجی خود که در اواخر ماه مارس منتشر شد، روسیه خاطرنشان کرد که “به ایجاد یک شراکت استراتژیک ممتاز” با هند ادامه خواهد داد.

روابط دیرینه دهلی نو با مسکو به دوران جنگ سرد بازمی گردد. این کشور برای تجهیزات نظامی خود به شدت به کرملین وابسته است. پانت از ORF گفت که این همکاری دفاعی با توجه به تنش های هند در امتداد مرز هیمالیا با چینی که به طور فزاینده ای مدعی شده است، حیاتی است.

اما به گفته تحلیلگران، روسیه به دلیل جنگ اوکراین نتوانسته است تجهیزات دفاعی مهمی را که متعهد شده بود به ارتش هند تحویل دهد، که می تواند روابط را تیره کند.

در ماه مارس، نیروهای مسلح هند به یک کمیته پارلمانی اذعان کردند که “تحویل عمده” از روسیه “قرار نیست” در گزارشی انجام شود. این مقام IAF گفت: «آنها به صورت کتبی به ما اعلام کردند که قادر به تحویل آن نیستند. در این گزارش به جزئیات این تحویل اشاره ای نشده است.

چولیا از مدرسه جیندال گفت: «روسیه پیش از این تحویل سامانه های تحویل موشکی اس-400 به هند را به دلیل فشارهای جنگ اوکراین به تعویق انداخته است. بنابراین، یک علامت سوال بزرگ در مورد قابلیت اطمینان روسیه وجود دارد.

او افزود که اتکای هند به مسکو، از نظر تاریخی، برای کمک به تعدیل تهاجم چین، برای حفظ توازن قوا در برابر پکن، محوری تلقی می‌شود.

او گفت: اکنون، این کشور نمی تواند از روسیه انتظار داشته باشد که “همان نقش استراتژیک هند را که قبل از جنگ اوکراین ایفا می کرد، ایفا کند. این به دلیل تخریب فناوری نظامی و تضعیف موقعیت آن در نتیجه جنگ است.”

پنت افزود، با این حال، مقامات هندی “تا آخرین لحظه” به تمام تلاش خود برای ایجاد “مقداری فضا” در پویایی روسیه و چین ادامه خواهند داد، به طوری که هند بتواند از این فضا برای اطمینان از دست نخورده ماندن اهرم فشار خود بر مسکو استفاده کند. “

اما چین نیز در حال انجام اقداماتی برای تقویت روابط خود با روسیه است. در ماه مارس، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در مسکو دیدار کرد و رهبران دو کشور متعهد شدند که روابط خود را عمیق تر کنند.

هر دو طرف در فوریه سال گذشته – درست قبل از حمله روسیه به اوکراین – شراکت “بدون محدودیت” را امضا کردند و توافق کردند که هیچ زمینه “ممنوعی” همکاری نداشته باشند.

فلیکس کی چانگ، کارشناس ارشد مؤسسه تحقیقات سیاست خارجی، یک اندیشکده مستقر در فیلادلفیا، خاطرنشان کرد: «انحراف روسیه» به نفع پکن «به وضوح برای هند بد خواهد بود» در صورت وقوع جنگ بین هر دو کشور.

او در آوریل نوشت: حتی بدون جنگ، «روابط گرم چین با روسیه می‌تواند پکن را تشویق کند تا با قدرت بیشتری به دنبال منافع خود در جنوب آسیا باشد، چه در مرز هیمالیا و چه با همسایگان اطراف هند». این نیز می‌تواند توازن قدرت بین چین و هند را تغییر دهد و به تنش‌های منطقه‌ای بزرگ‌تر منجر شود.»

چانگ افزود، بنابراین هند باید “سرعت” را در آغوش خود با غرب افزایش دهد، “با توجه به اینکه جنگ روسیه و اوکراین چقدر چین و روسیه را نزدیک کرده است.”

پنت از ORF گفت که غرب چالشی را که هند در منطقه هند و اقیانوسیه با آن روبرو است، تشخیص می دهد که “با توجه به روابط دفاعی خود با روسیه به مسکو در مدیریت پکن در کوتاه مدت تا میان مدت نیاز دارد.”

او گفت: «شاید این حساسیت چیزی است که غرب را به هند، علیرغم اختلافات بر سر اوکراین، سوق می‌دهد.» او افزود نگرانی‌های امنیت ملی هند را به آمریکا نزدیک‌تر می‌کند.

نارندرا مودی، نخست وزیر هند به جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و همتایانش از استرالیا و ژاپن در سومین اجلاس سران چهارگانه در سیدنی در 24 مه خواهد پیوست. چهارگانه یک همسویی امنیتی غیررسمی از چهار دموکراسی بزرگ است که در واکنش به خیزش چین شکل گرفت. قدرت در هند و اقیانوس آرام

راجان منون، مدیر برنامه استراتژی کلان در «اولویت‌های دفاعی»، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن، می‌گوید در حالی که آمریکا «چین را به عنوان رقیب اصلی برتری جهانی ایالات متحده می‌بیند، اما هند را چنین نمی‌بیند».

وی خاطرنشان کرد: برعکس، امروزه هند را به عنوان شریکی برای مقابله با چین می‌داند.

منون گفت: «این منافع استراتژیک همپوشانی توضیح می‌دهد که چرا واشنگتن به همسویی هند با مسکو واکنش نشان نداده است، همانطور که نسبت به دوستی «بدون محدودیت» چین با روسیه ایجاد کرده است.

پنت خاطرنشان کرد: در مورد روسیه، چگونگی تعادل این پویایی در حال تحول هند و چین بزرگترین آزمون آن خواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: “جالب است که ببینیم این مثلث چگونه کار می‌کند. در گذشته، کار می‌کرد، زیرا این حس یکنواخت در بین سه کشور وجود داشت که از دنیای چندقطبی صحبت کنند، جایی که تک قطبی آمریکا هدف بود.”

پانت افزود: “امروز، برای هند، تلاش چین برای ایجاد هژمونی در هند و اقیانوس آرام هدف است. برای روسیه و چین، اولویت ها با هند متفاوت است.” تا آنجا که به دهلی نو مربوط می شود، «توانایی روسیه برای مدیریت هند و چین در زیر اسکنر خواهد بود».