کار بیشتری برای کنترل تورم در پیش است

بن برنانکی، رئیس سابق هیئت مدیره فدرال رزرو، طی بحثی در مورد “چشم انداز سیاست پولی” در کنفرانس تحقیقاتی توماس لاوباخ در ساختمان هیئت مدیره فدرال رزرو در واشنگتن دی سی، 19 مه 2023 صحبت می کند.

سائول لوب | خبرگزاری فرانسه | گتی ایماژ

واشنگتن – بن برنانکی، رئیس سابق فدرال رزرو، که بانک مرکزی و اقتصاد ایالات متحده را در رکود بزرگ هدایت کرد، فکر می‌کند که بانک‌های مرکزی هنوز برای کاهش تورم کار دارند.

او و اقتصاددان اولیویه بلانچارد در مقاله‌ای که روز سه‌شنبه منتشر شد، استدلال می‌کنند که این کار مستلزم کاهش سرعت بازار کار فوق‌العاده انعطاف‌پذیر است.

این دو نسخه مشخصی برای افزایش بیکاری ارائه نمی کنند، اما آنها پیشنهاد می کنند که فدرال رزرو فعلی می تواند راه خود را برای خروج از این مخمصه بدون آسیب رساندن شدید به اقتصاد ایالات متحده ترتیب دهد.

برنانکه و بلانچارد در این مقاله نوشتند: «با نگاه به آینده، با کسادی بازار کار که هنوز پایین تر از سطوح پایدار است و انتظارات تورمی اندکی بالاتر است، به این نتیجه می رسیم که فدرال رزرو بعید است بتواند از کند کردن اقتصاد برای بازگرداندن تورم به هدف جلوگیری کند.

از زمان خروج از فدرال رزرو در سال 2014، برنانکی یکی از اعضای ارشد برجسته در موسسه بروکینگز بوده است. بلانچارد کارشناس ارشد موسسه اقتصاد بین الملل پیترسون است.

کریس گریسانتی از MAI می گوید: فدرال رزرو باید با افزایش نرخ بهره در ژوئن نشان دهد که در برابر تورم سخت است.

مقاله آنها خاطرنشان می کند که تورم از زمانی که در تابستان 2022 به بالاترین حد 40 سال گذشته رسیده است، تغییر کرده است. در ابتدا، زیرا مصرف کنندگان از محرک های کنگره و بانک مرکزی برای تغییر مخارج از خدمات به کالاها، ایجاد رکود در عرضه و کاهش تورم استفاده کردند، قیمت ها افزایش یافت. .

با این حال، آنها خاطرنشان می کنند که فاز جدید اکنون با افزایش دستمزدها در تلاش برای جبران افزایش قیمت ها پیش می رود. خبر خوب این است که چنین شوک هایی به طور کلی قابل کنترل هستند، اما آنها گفتند که فدرال رزرو باید به تلاش خود برای رسیدگی به وضعیت نیروی کار که در آن نرخ بیکاری 3.4 درصد است و هنوز حدود 1.6 شغل باز برای هر کارگر موجود وجود دارد، ادامه دهد.

برنانکه و بلانچارد می‌گویند: «بخشی از تورم که منشأ آن گرمای بیش از حد بازارهای کار است، تنها با اقدامات سیاستی که تقاضا و عرضه نیروی کار را به تعادل می‌رسانند، قابل برگشت است.

نگاهی به جلو و عقب

با این حال، این مقاله به همان اندازه در مورد عواملی است که باعث افزایش تورم شد که توسط شاخص قیمت مصرف کننده به بالای 9 درصد در سال گذشته سنجیده شد، به همان اندازه که از اینجا اتفاق می افتد.

اکثر اقتصاددانان موافق هستند که ترکیبی از تریلیون ها در هزینه های دولت همراه با نرخ های بهره صفر و نزدیک به 5 تریلیون دلار خرید اوراق قرضه از فدرال رزرو، اقتصاد را پر از پول کرد و اعوجاج هایی را ایجاد کرد که منجر به افزایش قیمت ها شد.

برنانکه، بلانچارد و دیگر اقتصاددانان و دانشگاهیان برجسته در یک مجمعی که روز سه شنبه توسط مؤسسه بروکینگز ارائه شد، در مورد علل ریشه ای و آنچه سیاست گذاران باید هنگام بررسی سیاست های آینده انجام دهند، بحث کردند.

در میان ملاحظات، عوامل عرضه و تقاضا، میزان تأثیر کووید بر تصمیمات مصرف‌کننده و اینکه آیا چارچوب سیاست جدیدی که فدرال رزرو در سپتامبر 2020 اتخاذ کرد که نه تنها به دنبال اشتغال کامل بود، بلکه «بسیار گسترده و فراگیر» بود، بود یا خیر. نقش در پویایی اقتصادی

جیسون فورمن، رئیس سابق شورای مشاوران اقتصادی و اکنون استاد اقتصاد در هاروارد، می‌گوید: «گناه از نظر کمی بزرگ‌تر، سیاست‌های مالی بود، به‌ویژه برای سال 2021. با این حال، گناه کمتر قابل بخشش، سیاست پولی بود.

او افزود: “من انتظارات کمتری از سیاست های مالی دارم. وقتی آنها علامت را به درستی دریافت می کنند، من به طرز خوشایندی شگفت زده می شوم.” “سیاست پولی بارها و بارها و جلسات پس از جلسه اشتباه را مرتکب شد. … من انتظارات بیشتری از فدرال رزرو دارم تا صرفاً درست کردن علامت.”

با افزایش نرخ تورم از هدف 2 درصدی فدرال رزرو، سیاستگذاران همچنان این روند را “گذرا” خواندند و کاری جز شروع بحث درباره زمان کاهش خرید اوراق قرضه نکردند. فدرال رزرو تنها در مارس 2022 افزایش نرخ بهره را آغاز کرد، یک سال کامل پس از آن که شاخص تورم ترجیحی آن هدف را تحت الشعاع قرار داد.

از آن زمان، سیاست گذاران نرخ بهره معیار را 10 بار و در مجموع 5 واحد درصد افزایش داده اند و نرخ وجوه فدرال را به بالاترین سطح خود در 16 سال اخیر رسانده اند.

“خطای تاکتیک”

ریچارد کلاریدا، نایب رئیس سابق فدرال رزرو، که در کمیته بازار آزاد فدرال در طول موج تورم حضور داشت، گفت که گام‌های نادرست در سیاست‌ها به دلیل پایبندی بیش از حد به چارچوب سیاست اتخاذ شده در سال 2020، که در بحبوحه ناآرامی‌های نژادی در سراسر کشور رخ داد، نسبت داده نمی‌شود. او تردید فدرال رزرو برای تشدید سیاست را “خطای تاکتیک و نه استراتژی” خواند و آن را به “مه جنگ” نسبت داد.

او همچنین خاطرنشان کرد که فدرال رزرو به سختی تنها است: بسیاری از بانک های مرکزی جهانی دیگر تصمیم گرفتند که در بحبوحه افزایش تورم، نرخ بهره را افزایش ندهند.

کلاریدا گفت: «هیچ بانک مرکزی با اقتصاد پیشرفته شروع به افزایش نرخ نکرد تا زمانی که تورم از هدف فراتر رفت. بدیهی است که چرا این اتفاق افتاده است، یک سوال بسیار مهم و جالب است که بیش از آنکه در مورد اجرای خاص یک چارچوب باشد، در مورد عملکرد بانک مرکزی با هدف گذاری تورم در این حوزه صحبت می کند.

مقاله برنانکه-بلانچارد به خطر ذاتی بانک‌های مرکزی اشاره می‌کند که اجازه می‌دهند تورم برای مدت طولانی ادامه یابد و تأثیری که بر انتظارات قیمت‌ها می‌گذارد.

«هرچه دوره گرمای بیش از حد طولانی‌تر باشد، اثر جبران قوی‌تر و هرچه لنگر انداختن انتظارات ضعیف‌تر باشد، تأثیر تنگنای بازار کار بر تورم بیشتر است و به طور ضمنی، انقباض پولی نهایی مورد نیاز برای بازگشت تورم قوی‌تر است. هدف، همه مساوی هستند،” آنها نوشتند.