ایلان ماسک انتظار دارد که اسپیس ایکس امسال حدود 2 میلیارد دلار برای توسعه موشک استارشیپ خود هزینه کند، زیرا این شرکت تلاش می کند اولین پرتاب خود را در اوایل ماه جاری انجام دهد.

ماسک روز شنبه در یک گفتگو در توییتر اسپیسز گفت: انتظار من برای پرواز بعدی رسیدن به مدار است.

در حالی که اسپیس ایکس حدود دو بار در سال دورهای ثانویه را انجام می دهد تا به کارمندان و سایر سهامداران شرکت فرصتی برای فروش سهام بدهد، ماسک گفت که این شرکت “پیش بینی نمی کند که نیازی به جمع آوری بودجه” برای تقویت بیشتر برنامه Starship و سایر سرمایه گذاری های آن داشته باشد.

ماسک گفت: طبق اطلاعات من، ما نیازی به افزایش بودجه برای اسپیس ایکس نداریم.

مدیر عامل اسپیس ایکس در مورد اولین پرتاب دراماتیک موشک استارشیپ به طور کامل در 20 آوریل گفت: “نتیجه تقریباً همان چیزی بود که انتظار داشتم و شاید کمی فراتر از انتظارات من بود.”

اسپیس ایکس چندین نمونه اولیه دیگر را در مراحل مختلف مونتاژ دارد و قصد دارد تلاش بعدی را برای رسیدن به فضا با موشک بلند در عرض چند ماه انجام دهد.

ماسک گفت: “هدف این ماموریت ها فقط اطلاعات است. مثلاً ما هیچ بار یا هیچ چیز دیگری نداریم – فقط یادگیری تا حد امکان است.”

او احتمال رسیدن به مدار با پرواز استارشیپ را در سال جاری «احتمالاً» 80 درصد اعلام کرد، اما تأیید کرد که فکر می‌کند «100 درصد احتمال رسیدن به مدار ظرف 12 ماه» وجود دارد.

پرواز استارشیپ از سکوی پرتاب خارج شد و به چندین نقطه عطف دست یافت، اما ماسک جزئیات بیشتری در مورد انواع مشکلاتی که موشک متحمل شده بود ارائه کرد.

این موشک تنها با 30 موتور از 33 موتور رپتور که در پایه تقویت کننده سوپر هوی مشتعل شده بودند به پرواز درآمد. ماسک گفت اسپیس ایکس تصمیم گرفت سه موتور را روشن نکند، زیرا آنها به اندازه کافی سالم نبودند که آنها را به نیروی رانش کامل برساند. “

حدود 27 ثانیه پس از پرواز، اسپیس ایکس “ارتباطات” خود را با موتور دیگری قطع کرد – حادثه ای که “با نوعی رویداد پر انرژی” رخ داد که سپر حرارتی اطراف چندین موتور دیگر را حذف کرد. “چیزها واقعاً به فن برخورد کردند” حدود 85 ثانیه پس از پرتاب، زمانی که SpaceX “کنترل بردار رانش” یا توانایی هدایت موشک را از دست داد.

علاوه بر این، ماسک گزارش داد که حدود 40 ثانیه طول کشید تا موشک AFTS (سیستم خاتمه پرواز خودکار، که وسیله نقلیه را در صورت پرواز از مسیر منهدم می‌کند) به کار بیفتد، که اسپیس‌ایکس باید قبل از پرتاب بعدی آن را اصلاح کند.

قوی ترین بخش عملکرد موشک این بود که چگونه به خوبی در کنار هم قرار گرفت، از جمله عبور از نقطه عطف پرتاب به نام “Max Q”، یا لحظه ای که فشار اتمسفر روی موشک قوی ترین است.

ماسک می‌گوید: «به نظر می‌رسد حاشیه‌های ساختاری خودرو بهتر از آن چیزی است که ما انتظار داشتیم، زیرا می‌توانیم از خودرویی که واقعاً به سمت انتها حرکت می‌کند و همچنان دست نخورده باقی می‌ماند، متوجه شویم.

ماسک گفت که اسپیس‌ایکس پیشرفت‌های زیادی در نمونه‌های اولیه آینده انجام داده است. این شرکت باید اطمینان حاصل کند که “کنترل بردار رانش را از دست نمی دهیم” با پرتاب بعدی.

ماسک در بازگشت روی زمین گفت که تقویت‌کننده یک «گردباد صخره‌ای» در زیر موشک هنگام بلند شدن ایجاد کرد. در حالی که اسپیس ایکس «شواهدی مبنی بر اینکه گردباد صخره‌ای واقعاً به موتورها یا سپرهای حرارتی از نظر مادی آسیب رسانده است» ندیده است، ماسک خاطرنشان کرد که این شرکت «مطمئناً انتظار نداشت» بتونی سکوی پرتاب را نابود کند و در پی آن دهانه‌ای ایجاد کند.

ماسک گفت: «یکی از قابل قبول‌ترین توضیحات این است که… ما ممکن است شن و ماسه زیر بتن را به حدی فشرده کرده باشیم که بتن به طور مؤثر خم شود و سپس ترک بخورد.

ماسک گفت: اولویت برای پرواز بعدی این است که 33 موتور رپتور را «سریع‌تر و سریع‌تر از بالشتک پایین بیاورند». حدود 5 ثانیه طول کشید تا اسپیس ایکس موتورها را روشن کند و موشک را به فضا پرتاب کند، که ماسک خاطرنشان کرد: “زمان زیادی برای انفجار پد است.” این شرکت قصد دارد این زمان را برای تلاش بعدی به نصف کاهش دهد.

عکس‌های عواقب بعدی، نتیجه خشونت‌آمیز موتورهای تقویت‌کننده Super Heavy را نشان می‌دهد. در گزارشی از سرویس ماهی و حیات وحش ایالات متحده آمده است که پرتاب بتن و فلز را «هزاران پا دورتر» پرتاب کرد و ابری از گرد و غبار و بتن پودر شده ایجاد کرد که تا فاصله 6.5 مایلی از محل پرتاب سقوط کرد.

روز شنبه، ماسک گفت: “آسیب پد در واقع بسیار کوچک است” و باید “به سرعت تعمیر شود.” او تخمین زد که تعمیرات مورد نیاز به این معنی است که اسپیس ایکس “احتمالاً ظرف شش تا هشت هفته آماده پرتاب خواهد شد.” اسپیس ایکس برخی از مخازن پیشران را در نزدیکی سکوی پرتاب جایگزین خواهد کرد. این برج 500 فوتی “در وضعیت خوبی قرار دارد” و “بدون آسیب معنی دار” حتی اگر توسط “تکه های نسبتاً بزرگ بتن” برخورد کرده است.

ماسک معتقد است که بزرگترین مانع برای پرواز مجدد “احتمالاً صلاحیت مجدد” AFTS است که موشک را منهدم کرد، زیرا “مدت زیادی طول کشید” تا منفجر شود.

اسپیس ایکس در حال پیشروی با طرحی برای قرار دادن صفحات فولادی است که توسط یک سیستم آب خنک می شوند، در زیر برج پرتاب برای موشک Starship بعدی.

فعالان و محققان محیط زیست هشدارهایی را درباره ابری از بتن پودر شده و گرد و غبار ایجاد شده توسط پرتاب به صدا درآورده اند. ماسک استدلال کرد که زباله ها “به هیچ وجه سمی نیستند”، اما گفت که “ما نمی خواهیم این کار را دوباره انجام دهیم.”

ماسک گفت: “تا جایی که ما می دانیم، هیچ آسیب معنی داری به محیط زیست که ما از آن آگاه هستیم، وارد نشده است.”